Το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών συζητάει με τους εικαστικούς Κοραλία Κρικελλή, Ορφέα Μπάτσιο και Christie Bucaj με αφορμή το πρώτο OPEN STUDIO του THE LIGHTHOUSE ART SPACE στην οδό Σοφοκλέους 52, στην Καλλιθέα 24-26/6/22 ώρα 19:00 – 22:00 μ.μ.
Πότε ξεκίνησε ο φάρος σας THE LIGHTHOUSE ART SPACE; Είναι ένα δίκτυο 3 καλλιτεχνών με σκοπό τον πειραματισμό, την έρευνα και την παρουσίαση καλλιτεχνικών έργων;
Έχοντας απομακρυνθεί από το ακαδημαϊκό πλαίσιο της Σχολής φτάνει η στιγμή που χρειάζεσαι το προσωπικό σου χώρο δημιουργίας και έκφρασης. Αυτός ο χώρος είναι κάτι παραπάνω από ένα εργαστήριο ή μία αποθήκη όπου στοιβάζεις τα έργα σου πακεταρισμένα και εκείνα περιμένουν κάτι από εσένα. Διότι τα έργα έχουν ζωή, εμπεριέχουν τους ίδιους μας τους εαυτούς που με κόπο και πολύ θάρρος τολμούμε να εμφανίσουμε πτυχές της προσωπικότητάς μας και της ψυχής μας. Φανερώνονται οι σκέψεις μας και οι εμπειρίες μας χωρίς φίλτρα όλα αποδοσμένα με τρόπο που ικανοποιεί τον καθένα ξεχωριστά. Με αυτή την λογική και με αυτό το σκεπτικό έρχεται η δημιουργία του The Lighthouse Art Space, ότι η τέχνη είναι για όσους την νιώθουν, την ακολουθούν και την έχουν ανάγκη. Προς το παρόν τρέχει από 5 καλλιτέχνες, αυτό όμως είναι κάτι ρευστό.
Το The Lighthouse Art Space είναι εκεί για εμάς σαν φωτεινός σηματοδότης μέσα στην απέραντη σκοτεινή θάλασσα, εκεί που οι τέχνες μας συναντώνται και τα όνειρα μας φωτίζουν το παρόν και το μέλλον μας.
Τι είναι αυτό που σας κινητοποιεί να δημιουργήσετε κάθε φορά ένα νέο έργο;
Κάθε φορά μπορεί να είναι και κάτι διαφορετικό. Τις περισσότερες φορές ίσως είναι κάτι βιωματικό, άλλες φορές μπορεί να είναι κάτι που σου προκαλεί εντύπωση και θαυμασμό. Η τέχνη είναι ένας κόσμος αυτόνομος, είναι ένας κόσμος όπου όλων των ειδών οι τέχνες μπορούν να σε παρακινήσουν στη δημιουργία του δικού σου έργου. Όταν διαβάζεις ένα ποίημα, όταν βλέπεις μια ταινία ή παρακολουθείς θέατρο ή ακόμη και όταν παρατηρείς την φύση, τα χρώματά της, της φόρμες της, την ζωή της, τις μυρωδιές της και τους ήχους της. Άλλωστε, φανταστείτε το σαν ένα δέντρο, πολύ ψηλό, με δυνατό κορμό και γερές ρίζες. Αυτό το δέντρο είναι η τέχνη, τα κλαδιά είναι η διάφορες κατηγορίες της, τα φυλλαράκια είμαστε οι καλλιτέχνες και τα μπουμπουκάκια τα έργα μας. Το κλαδάκι στην κορυφή του δέντρου δεν θα βρεθεί ποτέ με το κλαδί που βρίσκεται κάτω, αλλά ζουν στον ίδιο κορμό και υπάρχουν από τις ίδιες ρίζες.
Ποιές είναι οι επιρροές σας; Ποιά είναι τα αγαπημένα σας έργα;
Για τους παραπάνω λόγους τα αγαπημένα έργα είναι πάντα πολλά. Όσο πιο πολλά παρακολουθείς στον χώρο των εικαστικών τόσο πιο πολλά θα σου αρέσουν. Σίγουρα θα ξεχωρίσουμε έργα που είναι εμβληματικά και έχουν γίνει οι ρίζες αυτού του χώρου. Η ιστορία της τέχνης έχει βασιστεί σε αυτού του είδους τα έργα και χωρίς εκείνα ίσως να μην μπορούσαμε να συζητάμε τώρα. Ακόμη και έργα σύγχρονης εποχής είναι πάντα συνδεδεμένα και επηρεασμένα από έργα της Αρχαιότητας, της Αναγέννησης ή ακόμη και των Βυζαντινών χρόνων .
Υπάρχει ένα συνδετικός νοηματικός κρίκος μεταξύ των έργων σας;
Ο συνδετικός κρίκος δεν μπορεί να είναι άλλος πέρα από την ίδια την δημιουργία. Η ανάγκη αυτή μας κάνει να έρθουμε συνεχώς όλο και πιο κοντά. Το νόημα σε όλη αυτή την διαδικασία είναι να παράγουμε έργα που θα ικανοποιήσουν πρώτα εμάς και έπειτα έναν θεατή που θα βρει δικά του στοιχεία και δικές του εικόνες μέσω των έργων μας. Το γεγονός ότι συνυπάρχουμε στον ίδιο χώρο, με διαφορετικές δουλειές από διαφορετικές κατηγορίες ο καθένας, με άλλο υλικό και άλλες τεχνικές μας βοηθάει στην ανταλλαγή ιδεών και εικόνων εμπλουτίζοντας με αυτόν τον τρόπο τις γνώσεις και τις εικόνες μας. Όπως θα έπρεπε να λειτουργεί και το κοινωνικό σύνολο, το διαφορετικό να είναι πόλος έλξης και όχι αποστροφής.
Πως ορίζετε την ευτυχία; Και πως αυτή επηρεάζεται από την εργασία;
Η ευτυχία είναι κάτι που για τον καθένα, γενικότερα, ορίζεται διαφορετικά. Ο καθένας βρίσκει την στιγμή και το μέρος όπου νιώθει καλά και ευτυχισμένος. Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την κατάσταση που επικρατεί γύρω μας αλλά αυτό είναι και το ευχάριστο στην ενασχόληση με τις τέχνες. Όταν είσαι μόνος την στιγμή της δημιουργίας και της εργασίας, είναι η στιγμή που συνομιλείς με τον εαυτό σου και βλέπεις εσένα μέσω ενός έργου. Είναι αυτό που μας κρατάει σε εγρήγορση, είναι η πηγή ενέργειάς μας, είναι αυτό που μας φωτίζει και μας βοηθάει να προχωράμε πιο πολύ, πιο γρήγορα, με περισσότερη αγάπη και χαρά.