Το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών ξεκινά με την performer artist-ζωγράφο- ποιήτρια Έλλη Γρίβα μια σειρά συζητήσεων με καλλιτέχνες και επιστήμονες από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Η θεματολογία αυτών των συνεντεύξεων θα είναι κοινή- δομημένη με ερωτήματα που συχνά θα επαναλαμβάνονται και θα διαπλέκονται μεταξύ τους- ώστε μέσα από αυτές τις συζητήσεις όχι μόνο να παρουσιαστεί το έργο και η φιλοσοφία των καλλιτεχνών αλλά και να παρουσιαστεί μια πλειάδα από διαφορετικές απαντήσεις σε κοινά ερωτήματα που απασχολούν το σύνολο των ανεξάρτητων καλλιτεχνών σήμερα και του ευρύτερου κοινού που παρακολουθεί την δουλειά τους. Για αυτό τον λόγο θα συναντάμε συχνά να επαναλαμβάνονται θέματα όπως η σχέση του καλλιτέχνη με το κοινωνικό του περιβάλλον και τις αναδυόμενες κοινωνικές αντιστάσεις, η λειτουργία της αγοράς της Τέχνης και ο αγώνας για επιβίωση, η εμπειρία και η προοπτική της αυτοοργανωμένης παραγωγής τέχνης, οι απόψεις των καλλιτεχνών του σήμερα για την πορεία της ανθρωπότητας στον 21ο αιώνα και ο τρόπος που η Τέχνη επιδρά στον τρόπο που κοιτάζουμε τον κόσμο και ζούμε στην εποχή μας .
Επιμέλεια συζητήσεων για το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών: ΤΑΣΟΣ ΣΑΓΡΗΣ
Η ΕΛΛΗ ΓΡΙΒΑ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Το 1994 πέρασε πρώτη με υποτροφία στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Ασχολείται με τη ζωγραφική, την ποίηση και την performance και έχει οργανώσει 15 ατομικές εκθέσεις. Έχει εκδώσει δύο ποιητικά βιβλία: “49 ζωγραφισμενα ποιηματα” και “11+-/.Μια Ιστορια Αγαπης στον Ενδιαμεσο Χρονο”. Έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις. Για την τέχνη της έχει δηλώσει: “Η Τεχνη για μενα, είναι ο βιωματικος τροπος αναγνωσης + μεταμορφωσης της πραγματικοτητας”
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ: http://www.artzone42.gr/az42/mazi-pote/az-news_pro/_press/elli-griva-profile.pdf
-
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ
Το έργο σου έχει έναν interdisciplinary «διεπιστημονικό» χαρακτήρα, η ζωγραφική γίνεται ποίηση, η ποίηση- performance, η performance- γλυπτική και το έργο ολοκληρώνεται μέσα από όλες αυτές τις πρακτικές. Αν έπρεπε να σε κατατάξουμε σε κάποιο είδος τέχνης αυτό σίγουρα είναι η performance… Θα μπορούσες να μας πεις όμως ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο ασχολείσαι με όλα αυτά τα διαφορετικά εκφραστικά μέσα και ποια είναι για σένα αυτά το στοιχεία που ενώνουν τελικά όλα αυτά τα μέσα παράγοντας το καλλιτεχνικό έργο της Έλλης Γρίβα;
Η Ενσωματωση Μας δειχνει τον Δρομο.
Ο συνδιαστικος τροπος λειτουργιας του οργανισμου, οδηγει στην Eπιβιωση του + στη Ζωη
Το ιδιο αισθανομαι με την τεχνη.
Χρειαζομαι ολες τις μορφες της προκειμενου να εκφρασω, να μετουσιωσω + να κοινωνησω το συναισθημα μου.
Για μενα, η ιστορια της ανθρωποτητας ειναι φτιαγμενη, απο συναισθηματα + σκεψεις. Επιστημη + Τεχνη που εκφραζονται με διαφορετικους τροπους μεσα στον Χρονο.
Αλλες φορες εφραζονται θετικα + δημιουργικα + παραγεται πολιτισμος + αλλες ειμαστε στα μονοπατια του πολεμου + της βιας. Ωστοσο + στις 2 περιπτωσεις, προκειται για εξωτερικευση των εσωτερικων κοσμων της Υπαρξης.
Η τεχνη για μενα ειναι Ολιστικη. Οπως η ζωη. Ειναι ενα ζωντανο, υπαρχον συνολο μνημης, φαντασιας, ιστορικου γιγνεσθαι, συναισθηματος + Χρονου.
Φερει μεσα της + αποτελειται απ Ολες τις Δυνατοτητες. Καθε ζωντανος οργανισμος χρησιμοποιει διαφορα μεσα εκφρασης.
Οι λεξεις, η ποιηση, οι εικονες, η μουσικη, η performance, ειναι εκφανσεις της ιδιας Αναγκης για εκφραση. Νοιωθω, πως η τεχνη, ειναι ενας τεραστιος χωρος Τροφης, οπου μπορει κανεις να φτασει + να διαλεξει Ο,τι εχει αναγκη καθε στιγμη.
Μιλαω με λεξεις, με το σωμα μου, με κινησεις, εξωλεκτικα, τραγουδωντας ή με εικονες
Ειναι Ολα Ενα.
Οπως ειναι το σωμα, το βασικο εργαλειο υπαρξης + κατανοησης του πλανητη αυτου-για μενα-ο τροπος να παραξεις + να εισπραξεις την τεχνη ειναι να εισαι Ανοιχτος στα ερεθισματα τα εσωτερικα + τα εξωτερικα, σε επαφη με τον Συναναθρωπο + Συνδεδεμενος με τον Εαυτο σου.
Για μενα δεν υπαρχει απομονωμενη τεχνη που παραγεται για να μενει στα υπογεια. Ο,τι δεν αλληλεπιδρα σ αυτον τον πλανητη πεθαινει. Ανθρωπος ή τεχνη. + αν οχι φυσικα, πεθαινει ψυχικα στην απομονωση. Δεν εξελισσεται.
Κανω τεχνη για να συνδεθω Μαζει Σου + να επικοινωνησω. Να βρω τον δρομο της Ανθρωπινοτητας.
Αρα, αφου στοχος μου ειναι να με εισπαραξεις + να εκφραστω, θα χρησιμοποιησω Καθε μεσο για να το πετυχω αυτο. Η επικοινωνια, οπως + η τεχνη, οπως + η Ελευθερια, ειναι Τοποι χωρις λουρια + χωρις κλισε.
Μου δειχνουν τον Δρομο της Συναντησης με τον εαυτο μου + με τον αλλον. Ειναι Παρκα Χαρας που ακομα + η λυπη μπορει να ημερεψει.
Ολο αυτο μπορει να συμβει μονο ολιστικα. Θελω να παιζω μ ολα τα παιχνιδια που μου προσφερονται χωρις Ενοχη.
-
ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Ποιός πιστεύεις πως είναι ο λόγος ύπαρξης του καλλιτεχνικού σου έργου; Εάν θεωρήσουμε πως σκοπός του καλλιτέχνη είναι να εξερευνά τον εαυτό του, να κατανοεί τις κοινωνικές συνθήκες γύρω του και να θέτει ερωτήματα ή να δίνει απαντήσεις στα υπαρξιακά-κοινωνικά-πολιτικά ζητήματα της εποχής του ποια είναι τα ερωτήματα που μας δίνει το έργο σου και ποιες είναι οι απαντήσεις;
Κανω τεχνη για να αντεχω την Πραγματικοτητα, να μπορω να Oνειρευομαι, να Συνδεομαι + να Eλπιζω.
Το καλλιτεχνικο μου εργο ειναι η προεκταση των χεριων, των μαλλιων μου της υπαρξης μου.
Εννοω, πως δεν ειναι κατι που κανω για να να προσφερει κατι, ειναι Αυτο που γενναω εν ζωη + στη ροη του χρονου. Αυτο στη συνεχεια, ζει τη δικη του ζωη + κανει τους δικους του φιλους. Ετσι αποκτω + εγω ενα νεο κυκλο ανθρωπων με τους οποιους με έναν τροπο Κατι μας Συνδεει.
+ χαιρομαι.
Η τεχνη ειναι ενα υπεροχο εργαλειο αυτογνωσιας + κατανοησης του Κοσμου, μεσα απο διαφορετικα πρισματα.
Ο τροπος αναγνωσης αυτος με κανει πιο ευελικτη + συναμα με βοηθα να αποκτω μεγαλυτερη ενσυναισθηση.
Για μενα, ο Καλλιτεχνης, ειναι η Ευαισθητη Αντενα της κοινωνιας. Ενα πολυεπιπεδο κατοπτρο, που εισπραττει + αντανακλα Νεες Εικονες.
Ο Ανθρωπος + ο Ερωτας, βρισκονται στο κεντρο του εργου μου + του προβλιματισμου μου.
Μ ενδιαφερει + δουλευω για το ΜΑΖΕΙ ως ρημα.
Ειτε αυτο αφορα το κοινωνικο γιγνεσθαι + την αλληλεγγυη σε επιπεδο θεσμων, ειτε αφορα την ερωτικη σχεση, την πιο βαθια –κατα τη γνωμη μου ανθρωπινη σχεση- μια + εκει συναναταμε το τριπλεξ : σωματικοτητα, πνευματικοτητα, συναισθημα.
Το ιδιο τριγωνο συνανταμε + ειναι απαραιτητο για την δημιουργια τεχνης, οσο + υγιων κοινωνιων/
Η κυρια ερωτηση που βαζει η τεχνη μου ειναι + η ταυτοχρονη ιδια απανατηση : Mην επιλεγεις το Μονος, γιατι το ΜΑΖΕΙ, ειναι πιο τρυφερο, πιο ανθισμενο, πιο δυνατο + μπορει να αποτελεση βαση για αλλαγη, εξελιξη + Ομορφια.
Η Ερωτηση + η Απαντηση ειναι η :
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ.
ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΠΙΠΕΔΑ.
-
ΥΦΟΣ – ΦΟΡΜΑ και ΚΑΛΛΙΕΧΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ
Το εικαστικό έργο σου έχει σε μεγάλο βαθμό ύφος και φόρμα οι οποίες αντλούν από τις εγκαταστάσεις και τις δράσεις- performance του κινήματος dada, τα ομαδικά σουρεαλιστικά δωμάτια και τα συλλογικά πειράματα της δεκαετίας του 60- την ίδια στιγμή μοιάζει σαν να μην ανήκεις σε κάποια ομάδα ή σκηνή. Νιώθεις μοναξιά ή η μοναχικότητα σου είναι συνειδητή επιλογή και σε τι αποσκοπεί; Θα μπορούσες να συνεργαστείς με κάποια καλλιτεχνική ομάδα σε σταθερή βάση και πως θα φανταζόσουν αυτή την διαδικασία;
Χαιρομαι με την παρατηρηση σου, πως μοιαζω να μην ανηκω σε καποια συγκεκριμενη σκηνη ή ομαδα. Γιατι το μεταφραζω, πως εχω απορροφησει τα ερεθισματα που με αγγιζουν + τα εχω μετουσιωσει σε κατι πιο προσωπικο.
Ειναι αληθεια, πως ως τωρα, δουλευω κατα βαση μονη. Σ αυτο, συνεβαλε + η φυση των εικαστικων +της ποιησης, αλλα + η ιδιοσυγκρασια μου.
Αυτη η μοναχικοτητα, ειναι επιλογη γιατι τα ωραρια μου ειναι διαφορετικα των περισσοτερων + εχω αναγκη την ελευθερη διαχειριση του Χρονου μου, οσο αυτο ειναι δυνατο.
Ο Χρονος για μενα ειναι το Σημαντικοτερο αγαθο σ αυτον τον πλανητη μετα την Υγεια.
Μ αρεσει αυτη η Διαδικασια που μου επιτρεπει να ειμαι + ο μαεστρος αλλα + τα οργανα.
Ωστοσο, τα τελευταια χρονια, μου εχει γεννηθει η αναγκη του Μαζει + στην τεχνη.
Εννοοω, στην γεννηση της /
Γι αυτο η τελευταια performance, που εγινε τον Μαιο του 2017 στο White Rabbit στα Εξαρχεια, εγινε μαζει μ αγαπημενους φιλους καλλιτεχνες. Δεν υπηρχε σχεδιο ή πλανο. Εγινε ολο Μαζει, συνεργατικα + το απολαυσαμε ολοι πολυ.
Το καινουργιο project – performance που ετοιμαζω, λεγεται : Μωρο μου γραμματα απο το Ενυδρειο + θελω να το στελεχωσουμε + να του δωσουμε μορφη επισης συλλογικα.
Για μενα, η Ιδιοτητα επεται της Επαφης.
Εχω αναγκη να δουλευω + να συνανατιεμαι με ανθρωπους που αισθανομαι οτι ανηκω, που εχουμε μια παρομοια ματια για τον Κοσμο, που νοιωθω μαζει τους ασφαλης + ομορφα συναισθηματικα.
Με φιλους.
Οταν συμβαινει αυτο, τα αλλα, στη διαδικασια παραγωγης βρισκονται.
Ειμαι ανοιχτη για συνεργασια + την επιθυμω κιολας με ομαδες που εχουμε παρομοιο Οραμα.
Χρειαζομαι τον προσωπικο καταφυγιακο μου χρονο, αλλα η επαφη με κανει να αλλαζω + να εξελισσομαι.
Η διαδικασια βρισκεται καθε φορα στην αλληλεπιδραση.
-
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Ποια είναι οι γνώμη σου για ην ελληνική κοινωνία; Πιστεύεις πως είμαστε μέρος του πολιτισμού της Ευρώπης, επηρεάζουμε με κάποιο τρόπο την Ιστορία της ή απλά ακολουθούμε υπάκουα τις εξελίξεις από απόσταση;
Η Ελληνικη κοινωνια, ειναι μια κοινωνια ανορεξικη συναισθηματικα. Με τον ακρατο καταναλωτισμο πριν, την εποχη των διακοποδανειων + της φιρμας, περασε στην Κριση μεσα σ ενα βραδυ για τους περισσοτερους + απο κει ακομα δεν εχει βγει.
Η κριση ειναι κριση Αξιων πρωτιστα.
Διακυβευονται αξιες + εννοιες, οπως, η αλληλεγγυη, η δημοκρατια, ο φασισμος, η ανεξαρτησια, μεσα μας + εξω μας.
Παρακολουθουμε απο αποσταση τα γεγονοτα
Δεν νοιωθω να υπαρχει αυτη τη στιγμη ενα ετοιμο υλικο που να μπορει ν αντιταχτει.
Ομως τα πραγματα βραζουν.
Γινονται ζυμωσεις + ανακαταταξεις.
Πιστευω στον Ανθρωπο.
Νοιωθω πως αυτο που συμβαινει στην Ελλαδα, ειναι ενα φαινομενο που παρουσιαζεται με παρομοια μορφη + σ αλλες χωρες.
Υπαρχει μια μετακινηση, που συμβαινει κυριως εσωτερικα + καποιες φορες εχει εντονα ξεπασματα.
Ειναι σαν η Ανθρωποτητα να προσπαθει να περασει από την εφηβεια στην ενηλικιωση. Αυτο εμπεριεχει πονο + σκαψιμο.
Δεν γινεται να γινει διαφορετικα, τουλαχιστον τωρα.
Αισθανομαι οτι ο ανθρωπος, σ ολοκληρο τον πλανητη, ψαχνει να ξαναβρει τα πατηματα + ν αναπλαισιωσει την παιδεια του.
Μονο η εσωτερικη ελευθερια + η αλληλεγγυη μπορουν να προσπερασουν τα πεπραγμενα + να δημιουργησουν Χωρο.
Η Ελληνικη κοινωνια, ειναι στη φαση που ψιλαφει το σωμα της. Ως τωρα ντρεποταν. Ηταν βουτηγμενη σε μποτοξ, ψευτικη βλεφαριδα + ακριβα προιοντα.
Τωρα καλειται να κοιταχτει στον Καθρεφτη.
-
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΒΙΩΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ
Μπορείς να καλύψεις τις βιοτικές σου ανάγκες από την Τέχνη σου; Πως αισθάνεσαι την ελληνική βιομηχανία της Τέχνης γύρω σου; Εν απουσία κάθε μορφής κρατικής υποστήριξης για ποιήτριες και εικαστικούς και καθώς οι μικρές γκαλερί δύσκολα επιβιώνουν μοιάζει να δημιουργείται σιγά-σιγά ένα πλέγμα γύρω από τους καλλιτέχνες, ένα δίκτυο από πολύ συγκεκριμένους ιδιωτικούς φορείς, μεγάλα μουσεία και ιδρύματα, γιγαντιαίες εκθέσεις, εταιρίες παραγωγής που έχουν την ικανότητα ακόμα και ενώ όλα τα άλλα καταρρέουν να συνεχίζουν να εμπορεύονται την Τέχνη και να καθορίζουν τί θεωρείται σημαντικό και τί ασήμαντο στην χώρα μας. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτούς τους θεσμούς και τον ρόλο τους;
WELCOME TO THE MACHINE-
Οι Pink Floyd μιλησαν ηδη απο Τοτε ξεκαθαρα, για τον τροπο στηριξης του Συστηματος + το μελλον του Αμερικανικου Ονειρου.
Αν δεν ενταχτεις, αν δεν γινεις κιμας μεσα-εξω, πολυ λιγες εως ελαχιστες οι πιθανοτητες επιβιωσης, πολυ περισσοτερο μαλιστα να μπορεσεις να παρεις το κομματι εστω που δικαιωματικα σου αναλογει/
Δηλωνω αντισυστημικη, με την εννοια, πως ναι μεν, αντιλαμβανομαι + αναγνωριζω το Πλαισιο, αλλα δεν ειμαι διατεθειμενη να ενταχτω + να βγω κιμας.
Δυστυχως δεν μπορω να ζησω απο την τεχνη μου.
Ομως οσα μου προσφερει δεν θα τα αλλαζα με τιποτα. Εχω την τυχη να μπορω να ζησω μ ενα πολυ μικρο εισοδημα που εχω + με οσα εργα πουλιουνται περιστασιακα.
Αυτα οσο αφορα το Τωρα.
Ως το 2011 που τα πραγματα δεν ειχαν αγριεψει τοσο, εβλεπα φως στο τουνελ, γιατι απο τις ατομικες εκθεσεις + τα βιβλια, εβγαζα χρηματα που μου επετρεπαν να καλυπτω τις βασικες μου αναγκες.
Εχω μαθει να ζω με πολυ λιγα υλικα πραγματα + δεν με νοιαζει πολυ.
Ομως, το οτι το χρηματηστηριο της τεχνης κινειται απο ειδημονες που δημιουργουν καλλιτεχνες + πεφτει βαρυ το χρημα εκει, ειναι κατι που ουτε το αγνοω, ουτε μ αρεσει φυσικα!
Πριν την κριση, ενοιωθα πως υπηρχε περισσοτερος Χωρος.
Ειμαι εσωτερικος μεταναστης, απ τη μυθικη Θεσσσαλονικη, + ο,τι εκανα στον χωρο της τεχνης ως τωρα, το εχω κανει χωρις επαφες απο καλα ιδιωτικα σχολεια να μ ακολουθουν + χωρις λεφτα.
+ Γινοτανε.
Ενοιωθα πως χωρις να φυλαω το χωμα, μπορουσα να χαραξω μια Προσωπικη Πορεια.
Τα τελευταια χρονια τα πραγματα εχουν γινει τερμα αγρια. Ωστοσο, υπαρχουν ανθρωποι που αγαπουν οσα φτιαχνω + αγοραζουν κατα καιρους + εχω βρει + πολυ καλους φιλους που ειναι + συνεργατες + κανουμε ο,τι καλυτερο μπορουμε.
Για τα μεγαθηρια της ιδιωτικης πρωτοβουλιας στην τεχνη, εχω να πω μονο, πως φανταζομαι πως στελεχονονται απο κατα βαση εμπορους + οχι ανθρωπους πνευματικους.
Δεν με αφορουν πολυ.
Αν φερνουν στη χωρα κατι που αξιζει να ειδωθει, χωρις να νοιωθω οτι με ειρωνευονται καταμουτρα, ειναι ωφελιμο, αλλα τωρα τελευταια, ολο + πιο πολυ αρχιζω να αισθανομαι, πως η τεχνη μεσω αυτων των διαδικασιων μετατρεπεται σε μεσο πολιτικης προπαγανδας.
Ο Χρονος ειναι ο Μεγαλος Κριτης.
Το πλεονεκτημα του εργου τεχνης σε σχεση με τον Ανθρωπο, ειναι οτι ΜΠΟΡΕΙ να γινει Αθανατο.
Ο,τι αποφασισει οποιοσδηποτε Θνητος στο Τωρα, ειναι απλα η γνωμη του.
Ειναι εφημερο + επηρεαζει το παρον + ισως λιγο το μελλον.
ΑΛΗΘΕΙΑ (ΕΡΓΟ ΤΕΧΝΗΣ) – ΕΙΔΗΜΟΝΕΣ= 5-0
Εκει που υπαρχει ψυχη, λαμπει στους αιωνες
-
ΤΕΧΝΗ ΧΩΡΙΣ ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΥΣ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ
Πως νιώθεις μέσα σε αυτό το παιχνίδι και τί διεξόδους πιστεύεις πως μπορεί να έχει το έργο σου ώστε να φτάσει τελικά σε όσους το χρειάζονται πραγματικά σήμερα; Υπάρχουν δυνατότητες συνεργασίας των καλλιτεχνών για την αυτοοργάνωση της Τέχνης και ποια μορφή πιστεύεις πως πρέπει να πάρουν τέτοιες πρωτοβουλίες;
Η Πραγματικοτητα, οπως εξελισσεται + διαμορφωνεται σημερα, θελω να πιστευω, οτι οδηγειται στην αναπλαισιωση των προτεραιοτητων, των αξιων + των αναγκων μας.
Το internet για μενα, ειναι ενα πολυτιμο μεσο, που μας βοηθα να συναντηθουμε, να επικοινωνησουμε το εργο μας + να εχουμε ουσιαστικη αλληλεπιδραση
Προς αυτη την κατευθυνση, βοηθαει + η οργανωση καλλιτεχνικων φεστιβαλ, που δινει τη δυνατοτητα εκφρασης σε περισσοτερους.
Επειδη ομως εδώ, εχουμε να αντιμετωπισουμε, στην περιπτωση των εικαστικων, το κοστος του χωρου + της φυλαξης, αυτο που θεωρω πως ειναι μια λυση ειναι τα Open Studios.
Το 2014, εκανα το ΗΟΜΕ GALLERY PROJECT. Ανοιξα τον προσωπικο μου χωρο, το στουντιο + σπιτι μου στο κοινο. Κανονικα. Με εγκαινια, ωρες λειτουργιας + ολα αυτα.
Τα Οpen Studios, ειναι κατι που συμβαινει στο εξωτερικο εδω + χρονια.
Καλλιτεχνες αυτοργανωνονται, φτιαχνουν χαρτες με τις διαδρομες απ το ενα στουντιο στο αλλο, μοιραζουν φυλλαδια, κανουν δημοσιευσεις, το κινουνε ολο.
Η τεχνη ετσι γινεται κατι πιο οικειο, καθημερινο + αρχιζει να αποκταει έναν χαρακτηρα πιο προσεγγισιμο.
Γινεται αλλη επαφη + μ τον καλλιτεχνη, οταν πας στον χωρο του. Αλλαζει η ατμοσφαιρα. Δεν υπαρχουν μεσαζοντες + το εργο τεχνης το βλεπεις εκει που γεννηθηκε.
Η σχεση καλλιτεχνη –κοινου, γινεται στενοτερη, πιο αγαπησιαρικη. Βρισκεται ενας νεος κωδικας.
Οταν εκανα το HOME GALLERY PROJECT, ειχα προσπαθησει να βρω + αλλους, να το κανουμε μαζει, αλλα επεσα σε τοιχο. Ελπιζω, πως οσο περναει ο καιρος, γινομαστε πιο ανοιχτοι σε παρομοιες προτασεις.
-
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΠΛΑΝΗΤΗ
Η τέχνη σου σίγουρα έχει διεθνή χαρακτήρα, μπορεί δηλαδή να συνδιαλέγεται με ανθρώπους από πολλές διαφορετικές χώρες. Από την άλλη η Ελλάδα για την παγκόσμια βιομηχανία της τέχνης θεωρείται μια «περιφερειακή» χώρα και οι καλλιτέχνες της πολλές φορές μοιάζουν σαν φτωχοί συγγενείς στα μεγάλα σαλόνια της παγκόσμιας βιομηχανίας Τέχνης. Χωρίς οργανωμένους μηχανισμούς υποστήριξης, καταγραφής ή ανάδειξης καταλήγουν να αφιερώνουν πολύ μεγαλύτερο χρόνο στην προώθηση του έργου τους παρά στην ίδια την παραγωγή του. Ποιους τρόπους έχεις να επικοινωνήσεις με τον υπόλοιπο πλανήτη. Σε ενδιαφέρει κάτι τέτοιο και ποιους τρόπους χρησιμοποιείς για να το επιτύχεις;
Η τεχνη ειναι μια παγκοσμια ενωτικη γλωσσα, που στην ουσια της, δεν εχει να κανει με τα σαλονια της παγκοσμιας βιομηχανιας, οσο + αν προσπαθουν να την ενταξουν εκει.
Ενα κομματι τεχνης που παραγεται απο + μ αυτον τον τροπο, δεν παει στον πυρηνα της, μενει μια τεχνη διακοσμητικη + οχι ζωντανη, βαθια + επαναστατικη, οπως ειναι η πραγματικη τεχνη.
Μεσα απ αυτους τους μηχανισμους, παραγεται μια εφησυχαστικη-εμπορικη-τεχνη-κατασταση-
Για μενα, δεν υπαρχει φτωχος συγγενης.
Αυτο εχει να κανει με το πως νοιωθει + βλεπει φιλοσοφικα ο καθενας μας τον εαυτο του + την εκφραση του σ αυτο τον πλανητη.
Ειναι αξιακο. + το αξιακο ειναι εσωτερικο. Δεν ετεροκαθοριζεται.
Οποτε δεν με νοιαζει καθολου ολη αυτη η βαβουρα + η φασαρια. Θελω η τεχνη μου να επικοινωνει + κανω ο,τι καλυτερο μπορω, με βαση τις προτεραιοτητες + το αξιακο μου συστημα.
Ομως δεν θα δωσω γη + υδωρ!
Ξανατονιζω, οτι το νετ για μενα ειναι ενα φιλικο διχτυ ενεργειων.
Συναντηθηκα μεσω αυτου με ινδους ποιητες + καποια βιβλια τους βγηκαν με εξωφυλλο δικα μου εργα, πραγμα που χωρις το νετ , θα ηταν σχεδον απιθανο.
Επισης τα κειμενα κινουνται ετσι πολυ γρηγορα + η ανταλλαγη πληροφοριας, μου δινει τη δυναντοτητα να συναντηθω με ανθρωπους στην αλκλη ακρη της γης.
Αυτο μ ενθουσιαζει.
Πιστευω ακραδαντα, πως Ο,τι αξιζει δεν χανεται.
Ανθρωπος ή εργο.
Οποτε ειναι θεμα γραμμικου οριζοντιου χρονου η Συναντηση με τον Θεατη, Αναγνωστη, Συνανθρωπο.
Χωρις την Ουτοπια δεν υπαρχει εξελιξη.
ΑΚΡΩΤΗΡΙΟ ΚΑΝΑΒΕΡΑΛ 6 ΤΟ ΠΡΩΙ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΕΙ ΜΑΣ. ΟΒΕΡ.
Πολλα φιλια, ελλη γριβα
