• Home
  • About
  • News
  • Gallery
  • Videos
  • Interviews
  • Contact
  • Theatre
  • Performance Αrt
  • Festivals
  • Records
  • Events
  • Reviews
  • Seminars
  • Research
facebook
flickr
picasa
vimeo
youtube
email

ΑΥΓΗ

Θέατρο, Κάφκα, λέανδρος πολενάκης, μεταμόρφωση, μεταμόρωση κάφκα

Το πάσχον σώμα του ανθρώπου – Λέανδρος Πολενάκης

Σίσσυ Δουτσίου
Η “Μεταμόρφωση” του Κάφκα στο “Από Μηχανής Θέατρο”

του Λέανδρου Πολενάκη για την εφημερίδα ΑΥΓΗ

Κεντρικό θέμα της γραφής του Κάφκα και “σταυρός” του μαρτυρίου του είναι η άπιαστη και ασύλληπτη σήμερα, στο πλαίσιο του νεοτερικού πολιτισμού μας, ιδέα του καθολικού Δικαίου, που οφείλει να διατρέχει τον κόσμο χωρίς να τον δικάζει – διχάζει, όπως ο επιμεριστικός Νόμος που εγκαθίδρυσαν οι Ρωμαίοι. Ο Κάφκα, νομικός ο ίδιος, πάσχιζε σε όλη του τη ζωή να σπάσει το κέλυφος αυτού του Νόμου που εξέπεσε σε εργαλείο καταπίεσης των αδύναμων από τους δυνατούς. Αυτό είναι κάτι που σκόπιμα αποκρύπτουν οι αφηρημένες, αποστειρωμένες κοινωνικά και πολιτικά ερμηνείες των έργων του.

Πόσο σύγχρονος είναι ο Κάφκα και πόσο προφητικός, και πόσο λίγο μεταφυσικός, διαπιστώνουμε σε κάθε κείμενό του. Στην “Αποικία των τιμωρημένων” π.χ. περιγράφει τη μαρτυρική εκτέλεση ενός καταδίκου χωρίς δίκη. Σε αυτό το διήγημα ο “δικαστής”, βασανιστής και δήμιος την ίδια στιγμή, υποκαθιστά πρόθυμα το θύμα και παίρνει στο τέλος τη θέση του, με τον απαραίτητο όρο η εκτέλεση να πληροί τις προϋποθέσεις ενός δημόσιου θέματος προς σωφρονισμό των απίστων. Η επιθυμία του φόνου του πατέρα, θα μπορούσαμε να πούμε εδώ, σε μια πρώτη φροϋδική ανάγνωση, απωθείται ως αίσθημα ενοχής στο θέατρο του ασυνειδήτου, και αναζητά την τιμωρία. ‘Η σε μία δεύτερη ανάγνωση θα μπορούσαμε να επικαλεστούμε τη διάσημη θέση του Νίτσε για τον Ιουδαϊσμό.

Σύμφωνα με αυτήν, ο μονογενής και περιούσιος λαός της Βίβλου επέλεξε για λόγους επιβίωσης μέσα στον εχθρικό κόσμο τον προνομιούχο ρόλο του επιλεγμένου θύματος ενός τρομερού ζώντος νομοθέτη – πατέρα – Θεού, που δοκιμάζει με τον τρόπο αυτός την πίστη του και τον σώζει την υστάτη στιγμή. Γνωστότερο παράδειγμα η θυσία του Αβραάμ, με αίσιο τέλος, και λιγότερο γνωστό η θυσία της κόρης του Ιεφθάε με όχι αίσιο τέλος. (Ήταν κορίτσι, βλέπεις!)

Ο Κάφκα, ένας Ιουδαίος της διασποράς, μοιρασμένος ανάμεσα σε δύο γλώσσες, δύο κουλτούρες και δύο θρησκείες, με το σύνδρομο του αποκλεισμού από αμφότερες. Αυτό το ξέρουμε σήμερα, από το βιβλίο που εξέδωσε μόλις το 1968 ο νεαρός του φίλος και “μαθητής”, δεκαεπτάχρονος τότε, Γιάνους Γκούσταβ, “Κουβεντιάζοντας με τον Κάφκα.” Όπου καταγράφει πιστά όλες τις συνομιλίες τους και μας μεταφέρει από “πρώτο χέρι” τις ιδέες και τις σκέψεις του.

Ο ραγισμένος ανθρωπισμός του Κάφκα δεν είναι όπως ο αρραγής φαρισαϊκός των Δυτικών, που φείδεται το αίμα το δικό του και χύνει πάντα το αίμα των άλλων. Έχει μια ρίζα που διαρκώς αιμορραγεί. Πυρήνας μόνιμος των γραφών του Κάφκα είναι το πάσχον σώμα του εσταυρωμένου ανθρώπου.

Στη “Μεταμόρφωση”, ένας υπάλληλος, μετά από δέκα χρόνια συνεχούς επανάληψης του ίδιου σταθερού καθημερινού προγράμματος, ξαφνικά ένα πρωί αδυνατεί να σηκωθεί από το κρεβάτι. Έχει μεταμορφωθεί σε ένα τεράστιο αηδιαστικό σκαθάρι, που, όμως, έχει συνείδηση της κατάστασής του, ένα “τέρας” για τους άλλους, που προκαλεί τον τρόμο και την απέχθεια, ακόμη και στην ίδια την οικογένειά του.

Η παράσταση της “Μεταμόρφωσης”, με το “Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών” στο “Από Μηχανής Θέατρο”, σε σκηνοθεσία του Τάσου Σαγρή, βλέπει πίσω από την καφκική παραβολή την αλήθεια και αφαιρεί το αλληγορικό κουκούλι της μεταμόρφωσης του ήρωα σε έντομο, για να αναδείξει ρεαλιστικά το διαρκώς βασανισμένο, και εσταυρωμένο από τις εξουσίες και τον Νόμο στην υπηρεσία των ισχυρών, πάσχον γυμνό σώμα του ανθρώπου, ανεξαρτήτως έθνους, φυλής, χρώματος ή φύλου. Που ωστόσο, και στην έσχατη ταπείνωσή του, εξακολουθεί να παραμένει άνθρωπος. Μια σκηνοθετική επιλογή που επικροτώ.

Η Σίσσυ Δουτσίου, στον πρωταγωνιστικό ρόλο, δίνει ένα πραγματικό ρεσιτάλ ολικής σωματικής προσέγγισης του πάσχοντος και εσταυρωμένου ανθρώπου, φτάνοντας στα όρια της υποκριτικής αυτοθυσίας, μη διστάζοντας ακόμη και να “τσαλακώσει” βάναυσα τον εαυτό της. Γύρω της κινείται άρτια ένας “χορός” οικογενειακών και άλλων “τεράτων”, με τους: Στέβη Φόρτωμα, Μάνο Τσίζεκ, Λουκία Ανάγνου, Θωμάς Χαβιανίδης.

Τα σκηνικά και τα κοστούμια αρμόζοντα, το ίδιο η μουσική (Whodoes) και οι υποβλητικοί φωτισμοί (Γιώργος Παπανδρικόπουλος).

 

ΠΗΓΗ 

24 Mar 22
By : sissy doutsiou
Comments : 0
Σχετικά με το συγγραφέα
The Institute for Experimental Arts was founded in 2008 in Athens- Greece as a non-profit platform of creative expression and research in the fields of theater, performance art, digital media, installation, poetry and art theory. The Institute is committed to existing as an open meeting point for poets-writers, directors, actors, theater engineers/ technicians, performance artists, photographers, video artists and the writers who develop new analytical tools on contemporary art, media & communication.

Μοιράσου

ΠΡΟΣΦΑΤΑ

Μια Νύχτα στην Ομόνοια- Hip Hop Live / Spoken Word- 30/9- Μπάγκειον

15 Sep 23

11th SARDAM Interdisciplinary Literature Festival- Limassol Cyprus

11 Sep 23

11ο Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης - Ανασκόπηση

05 Sep 23

Οργάνωση Βιβλιοθήκης του Σχολείου Ανάφης

20 Aug 23

Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης - Thessalian Poetry Festival

12 Aug 23

ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

  • Festivals
  • home
  • Performances
  • Records
  • Uncategorized
  • Uncategorized
  • videos
  • Εκδηλώσεις
  • Έρευνα
  • Κριτικές
  • Νέα
  • Παραστάσεις
  • Σεμινάρια
  • Συνεντεύξεις

ΕΤΙΚΕΤΕΣ

+the Institute [for Experimental Arts] 4.48 Psychosis Acting art Athens cine poetry institute experimental arts poetry drama contemporary art contemporary poetry covid19 devised theatre Dimitris Dimitriadis Education Festival franz kafka greek poetry grotowski physical theatre I'm Dying as Country Institute for experimental arts International Film Poetry Festival International Video Poetry Festival living theater Open Theatre Seminars performance art Poetry poetry festival Rebecca Prichard Sarah Kane sissy doutsiou spoken word support art workers Tasos Sagris theater in yer face theatre theatre empros Video Art Video Poetry video poetry festival WhoDoes Yard Gal Ανοιχτά Σεμινάρια Θεάτρου Από Μηχανής θέατρο Βιντεο Ποίηση Δήμητρης Δημητριάδης Εκπαίδευση Η Νύχτα (Yard Gal) Rebecca Prichard Η νύχτα Θέατρο Θέατρο Άλφα. Ιδέα Θεατρικές Παραστάσεις Θεωρία Θεάτρου Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών Κάφκα Λίλη Τσεσματζόγλου Μulti Media Μεταμόρφωση Κάφκα ΝΥΧΤΑ Παραστάσεις Πεθαίνω σαν Χώρα Ποίηση Σίσσυ Δουτσίου Σεμινάριο υποκριτικής Σωματικό Θέατρο Σύγχρονο θέατρο Τάσος Σαγρής Φεστιβάλ Φραντς Κάφκα ΨΥΧΩΣΗ δουτσιου θέατρο Αυλαία κοραλία κρικελλή κριτική θεάτρου λέανδρος πολενάκης μεταμόρφωση πολιτισμός σαγρής σεμιανρια υποκριτικής σεμινάρια υποκριτικής σεμινάριο θεάτρου σύγχρονη ποίηση τεχνη

ΑΡΧΕΙΟ

META

  • Log in
  • Entries feed
  • Comments feed
  • WordPress.org
Copyleft +the Institute [for Experimental Arts] 2023
Handcrafted by sharingiscaring.gr