«Ενδέχεται κάποια στιγμή στη ζωή σας να έχετε βιώσει μία δύσκολη απώλεια.
Το κουτί που βλέπετε περιέχει όλα τα απαραίτητα ώστε σε περίπτωση πένθους να κάνει τη ζωή σας πιο εύκολη»
Αντλώντας έμπνευση από τη βικτωριανή εποχή και τους κανόνες ένδυσης και συμπεριφοράς για τις χήρες, η εικαστικός δημιουργεί ένα kit μέσα στο οποίο τοποθετεί αντικείμενα, ρούχα και αξεσουάρ χρήσιμα σε περίπτωση πένθους. Στο πρώτο μέρος της performance η Όλγα Ευαγγελίδου οπτικοποιεί τα στάδια του πένθους παρουσιάζοντας στο κοινό τον ετερόκλητο μικρόκοσμο του πένθιμου φορητού κουτιού της. Στη συνέχεια οι θεατές καλούνται να εσωτερικεύσουν τον πένθιμο κόσμο πίνοντας το μαύρο ποτό. Η performance ολοκληρώνεται με την επίδειξη μόδας της blacktears, η οποία προτείνει στο κοινό μια σύγχρονη collection για κάθε στάδιο του πένθους. Η εικαστικός χρησιμοποιεί το επινοημένο brand name blacktears μιμούμενη τις επικοινωνιακές πρακτικές της βιομηχανίας της μόδας και του design.
Πολύτιμοι συνεργάτες
Χορογραφία: Μπίλιω Μαρνέλη
Μακιγιάζ / hair styling: Σέβη Γιασεμή
Συμμετέχουν στη δράση: Ιωάννα Αμβράζη, Νατάσα Ευσταθιάδη, Αλεξία Καραβέλα, Τατιάνα Κουζή, Μπίλιω Μαρνέλη, Χριστιάνα Νάτσικα, Χριστίνα Στεφοπούλου
Θεωρητική υποστήριξη: Κατερίνα Χατζή
Επικοινωνία: Νατάσα Φράγκου, Κατερίνα Χαρμάνη
Πληροφορίες
Τόπος: Αίθριο Πραξιτέλους, Πραξιτέλους 33
Ημερομηνία: 1 Νοεμβρίου
Ώρα: 8 μ.μ.
Διάρκεια: 50 λεπτά
Site: www.olgaevangelidou.com
Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=413119052231861&ref=ts&fref=ts
Twitter: www.twitter.com/blacktearsbox
e-mail: blacktears@openmailbox.org, incaseofmourning@gmail.com
Η Όλγα Ευαγγελίδου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1988. Είναι απόφοιτη της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας (2006-2012), όπου και συνεχίζει τις σπουδές της στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών (2014-2016). Στο ενδιάμεσο (2012-2014) φοίτησε στο τμήμα μόδας της Royal Academy of Fine Arts στην Αμβέρσα. Στα έργα της, το αυτοβιογραφικό στοιχείο είναι εμφανές, χωρίς ωστόσο να εστιάζει σε ένα πραγματικό γεγονός αλλά περισσότερο σε ένα εικονικό, ακόμη και ουτοπικό. Χρησιμοποιώντας το οικείο και το ανοίκειο δημιουργεί αφηγήσεις, που το μαγικό στοιχείο είναι μέρος της πραγματικότητας.
“You might have experienced a harsh loss in the past. This box contains all necessary items that in case of mourning could make your life easier”.
Inspired by the Victorian times and by the rules of behavior and dress code for widows of that era, the visual artist Olga Evangelidou creates a kit where she places items, clothes and accessories that could be useful in case of mourning. During the first part of the performance, the artist visualizes the levels of mourn by presenting the diverse microcosm of her mournful portable box. During the second part, the audience is invited to internalize the world of mourn by having a sip of the black drink. The performance is completed with a fashion show by “blacktears” label that presents a contemporary collection of proposed outfits for the various levels of mourn. The artist has come up with the brand name “blacktears” in order to imitate the communication practices of fashion and design industry.
Collaborators
Choreography: Bilio Marneli
Makeup / hairstyling: Sevi Yiasemi
Participants: Ioanna Amvrazi, Natasa Efstathiadi, Alexia Karavela, Tatiana Kouzi, Bilio Marneli, Christiana Natsika, Christina Stefopoulou
Theoretical framework: Katerina Chatzi
Communication: Natasa Fragkou, Katerina Charmani
Info
Place: Praxitelous Bar Patio, Praxitelous 33
Date: 1 November 2015
Time: 8 p.m
Duration: 50 minutes
Site: www.olgaevangelidou.com
Facebook: https://www.facebook.com/profile.php?id=413119052231861&ref=ts&fref=ts
Twitter: www.twitter.com/blacktearsbox
E-mail: blacktears@openmailbox.org, incaseofmourning@gmail.com
Olga Evangelidou was born in Athens in 1988. She graduated from Athens School of Fine Arts (2006-2012) where she continues her studies in the master’s program (2014-2016). In between she followed classes at the Fashion department of the Royal Academy of Fine Arts in Antwerp (2012-2014). In her works the autobiographical element is present, without though focusing on real situations but on virtual or even utopian ones. By using familiar and non familiar to her images she creates narrations that most of the times entail the magic element as part of the reality.
